Edukira joan

Tricholoma gausapatum

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tricholoma gausapatum
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
OrdenaTricholomatales
FamiliaTricholomataceae
GeneroaTricholoma
Espeziea Tricholoma gausapatum
Quél., 1872

Tricholoma gausapatum Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Tricholoma terreum delakoak duen kalitate gastronomiko antzekoa du. Era guztietako tortillak, arrosak, patatak eta gisatuak gozotzen ditu.

Sinonimoak: Tricholoma terreum var. gausapatuz, Tricholoma gausapatum var. bisporigeum. Gyrophila murinacea var.gausapata, Agaricus opicus var. gausapatus, Agaricus gausapatuz.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 8 cm arteko diametrokoa, koniko-ganbiletik zabaldura, titiarekin. Azal lehorra, banangarria, pruinaduna edo iletsua, erradialki antolatuta.

Orriak: Oso eskotatuak, oinaren ondoan biribilduak, zurixka kolorekoak grisaxkara biratuz.

Orri eskotatuak: Oinera iritsi baino lehentxeago eskote txiki bat duten orriak.

Hanka: 7 cm arteko garaierakoa, zilindrikoa edo pixka bat lodixeagoa oinarrian, zuri-gris kolorekoa, batzuetan gortina gisako apaingarri mehe batekin.

Haragia: Zuria, itxia, hauskorra, grisaxka kapelaren azalaren azpia, Irin usaina eta zapore gozoa.[2]

Etimologia: Tricholoma hitza grekotik dator, ilea, txirikorda, lumatxarekin tolesturan zehar, nahiz eta espezie gutxi batzuek baino ez dituzten iledun kapelak.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarri ona.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tricholoma terreum delakoarekin nahas daiteke, honen kapela ez da hain iletsua eta orriak ez ditu hain eskotatuak. Tricholoma myomyces-en antza ere badu.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenaren amaieran eta neguaren hasieran. Koniferoen eta hostozabalen basoekin muga egiten duten eremu belartsuetan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Txile, Brasil, Europa, Errusia, Erdialdeko Asia, Kaukasia, Irak, Marroko, Israel, Himalaiako eremua, Txina, Japonia, Australia, Zeelanda Berria.

Erreferentzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 154 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]